De manier waarop een stof wordt geproduceerd, dwz of het nu gebreid of geweven is, heeft invloed op de manier waarop het verbrandt. Zware, gestructureerde stoffen zijn moeilijk te ontsteken, lichte, dunne of open stoffen blijven gemakkelijker vastzitten. Dit is over het algemeen de reden waarom zomerkleding sneller vlam vat dan winterkleding. Zware stoffen branden echter langer nadat ze zijn aangestoken omdat ze meer ontvlambare stoffen in hun textuur bevatten. Stoffen die meer worden blootgesteld aan zuurstof in de lucht, hebben ook meer oppervlak en verbranden sneller. Het vat snel vlam door de zuurstof die nodig is om de verbranding te ondersteunen. Daarom kunnen dunne en geborstelde stoffen zeer brandbaar zijn.

De manier waarop een stof verbrandt, hangt gedeeltelijk af van het vezelgehalte. Stoffen gemaakt van natuurlijke cellulosevezels zoals katoen en linnen, cellulosevezels zoals rayon en acetaat en synthetische vezels zoals acryl, nylon en polyester verbranden snel wanneer ze worden aangestoken. Het brandgedrag verschilt echter van elkaar. Over het algemeen branden cellulosehoudende stoffen snel met een gele vlam, lichte rook en gloeiende sintels. Synthetische stoffen vatten snel vlam en krimpen tot een brandende smelt. druppels. Wol- en zijdevezels zijn eiwitvezels en zijn moeilijk ontvlambaar. Afhankelijk van de dichtheid van het breien of weven, kan het vanzelf leeglopen. Stoffen die een mengsel zijn van twee of meer vezels, kunnen soms gevaarlijker zijn dan beide. Zo hebben stoffen van 50 procent katoen en 50 procent polyester de neiging om langer te branden.

EUROLAB biedt ook testdiensten voor niet-ontvlambaarheid in het kader van ontvlambaarheidstests. Dankzij deze services ontvangen bedrijven efficiëntere, hoogwaardige en hoogwaardige testservices en bieden ze veilige, snelle en ononderbroken service aan hun klanten.

Naast de niet-ontvlambaarheidstestdiensten die worden aangeboden in het kader van ontvlambaarheidstests, biedt EUROLAB ook andere industriële testdiensten.