Bir malzemenin doygun olup dolmadığını belirlemek için kül testi yapılmaktadır. Bu test ile, malzemenin toplam dolgu içeriği tanımlanmaktadır. Bu test yapılırken, bilinen bir miktarda numune alınır, tartılır ve kurutulmuş ve önceden tartılmış bir porselen potaya yerleştirilir. Polimer 500 derecenin üzerindeki sıcaklıklarda yakılır ve pota soğuduktan sonra tartılır. Oda sıcaklığına geldikten sonra pota içinde kalan kül kalıntısı oranı yüzde 1’in üzerindeyse dolgu maddesi olarak kabul edilir. Kalıntılar yüzde 1’in altında ise bu durum genel olarak yanmamış katkıların bir sonucudur.
Kül testi sonucu, yüzde kül olarak ifade edilmektedir. Külün cam, mineral ya da her ikisinin bir kombinasyonu olup olmadığını belirlemek için, kül tortusunun büyütülmüş bir optik muayenesi yapılır.
Kül testlerine, kül içeriği analizi de denmektedir ve çeşitli sektörlerde oldukça önemli bir araştırma ve geliştirme unsurudur. Gelişmiş laboratuvarlar, yüksek eğitimli çalışanlar ile, çeşitli endüstri standartları dahil olmak üzere, kül testi ihtiyaçları için birçok farklı prosedür kullanmaktadır.
Polimer ve plastikler için uygulanan termogravimetrik analizler ile, ısıtma veya soğutma ile oluşan ağırlık kaybı ve başka faktörler tespit edilmektedir. Bu kapsamda yüksek uçucu madde oranı, orta uçucu madde oranı, yanıcı malzeme yüzdesi, kül yüzdesi ve oransal olarak bileşim içeriği belirlenmektedir.
Kül testi ve analizlerinde başlıca şu standartlar dikkate alınmaktadır:
EUROLAB, özel test laboratuvarı hizmetleri kapsamında kül test hizmetleri de vermektedir. Bu hizmetler sayesinde işletmeler daha etkin, yüksek performanslı ve kaliteli test hizmetleri almış olmakta ve müşterilerine, güvenli, hızlı ve kesintisiz hizmet vermektedir.
Özel test laboratuvarı hizmetleri kapsamında verilen kül test hizmetleri yanı sıra EUROLAB, başka özel test hizmetleri de vermektedir.